ΤΟ ΞΥΛΟ ΣΙΓΟΥΡΑ ΔΕΝ ΒΓΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ...
Η επιβολή της σωματικής τιμωρίας, αποτελούσε και αποτελεί την πιο συνηθισμένη μέθοδο πειθαρχίας, ενώ πολλές φορές θεωρείται ως απαραίτητο εργαλείο της γονεϊκής συμπεριφοράς. Η κακομεταχείριση των παιδιών από τους γονείς (σωματικά, ψυχολογικά) είναι φαινόμενο που όχι μόνο εξακολουθεί να υφίσταται αλλά παρουσιάζεται με υψηλή συχνότητα και έτσι καθίσταται ιδιαίτερα ανησυχητικό.
Η εξάλειψη της σωματικής τιμωρίας των παιδιών υποστηρίζεται και στη χώρα μας από ειδική νομοθετική ρύθμιση, που προβλέπει ότι η σωματική τιμωρία δεν περιλαμβάνεται στα επιτρεπόμενα μέσα σωφρονισμού των παιδιών στο πλαίσιο της ανατροφής τους (ν.3500/2006 άρθρο 4).
Αναρρωτηθήκαμε όμως ποτέ γιατί δεν πρέπει να εφαρμόζεται η σωματική τιμωρία;;;
Αρχικά είναι σημαντικό να αντιληφθούμε ότι τα όποια "αθώα" χτυπήματα (π.χ. με την παλάμη ή στο κεφάλι) μπορεί να βλάψουν τη νευρωνική δομή και λειτουργία του παιδικού εγκεφάλου με αποτέλεσμα μη αναστρέψιμες συνέπειες.
Το σημαντικότερα όμως που πρέπει να γνωρίζουμε είναι ότι η σωματική τιμωρία δε συνάδει με την πειθαρχία, αλλά με τον φόβο. Ο ψυχισμός και η προσωπικότητα του παιδιού είναι αυτά που πλήττονται ανεπανόρθωτα. Ερευνες καταδεικνύουν ότι ακόμα και το “ελαφρύ χτυπηματάκι” καταστρέφει τον αυτοσεβασμό και την αυτοεκτίμηση του παιδιού, προκαλεί αίσθημα ανησυχίας και φόβου.
Βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι το παιδί πρέπει να δρα ανεξέλεγκτα, χωρίς όρια και φραγμούς. Το αντίθετο μάλιστα... Το παιδί πρέπει να μεγαλώνει σε ένα περιβάλλον με κανόνες και σαφή όρια, ώστε να είναι ελεύθερο. Οι γονείς, μέσα από το διάλογο, θέτουν όρια και βοηθούν το παιδί τους να τα αναγνωρίζει και να τα ελέγχει. Οι κανόνες είναι αυτοί που θα συμβάλλουν στην πειθαρχία του παιδιού και όχι η τιμωρία.
Άλλωστε πειθαρχία δε σημαίνει τιμωρία αλλά διδασκαλία.
Ο δεκάλογος κατά της σωματικής τιμωρίας των παιδιών συντάχθηκε από το Δίκτυο για την Πρόληψη και Καταπολέμηση της Σωματικής Τιμωρίας στα Παιδιά με βάση τις επικρατούσες σύγχρονες παιδαγωγικές αντιλήψεις και τη νομοθεσία που ισχύει στην Ελλάδα και διεθνώς. Έτσι:
1. Τα παιδιά όπως και οι μεγάλοι έχουν δικαίωμα στην προστασία από κάθε μορφή βίας. Η σωματική τιμωρία είναι μια μορφή βίας.
2. Το ξύλο, το χαστούκι, το τράβηγμα του αυτιού και γενικά η επιβολή σωματικού πόνου στο παιδί είναι είναι μορφές σωματικής τιμωρίας και πλέον δεν επιτρέπονται από το νόμο. (ν.3500/2006 άρθρο 4).
3. Κανένα πρόσωπο που έχει στην ευθύνη του ένα παιδί δεν έχει το δικαίωμα να του επιβάλει σωματική τιμωρία.
4. Οι γονείς 'έχουν την ευθύνη της διαπαιδαγώγησης των παιδιών τους και οφείλουν να τα μεγαλώνουν χωρίς να χρησιμοποιούν βία σε βάρος τους και να προσβάλλουν την αξιοπρέπεια τους.
5. Η σωματική τιμωρία θίγει την αξιοπρέπεια του παιδιού.
6. Η σωματική τιμωρία δεν είναι αποτελεσματικό μέσο διαπαιδαγώγησης.
7. Ένα παιδί που μεγαλώνει με ξύλο μαθαίνει να λύνει τα προβλήματα του με βίαιο τρόπο και είναι πιθανόν να ασκήσει βία σε άλλους αργότερα.
8. Η σωματική τιμωρία μπορεί να να οδηγήσει σε σοβαρές μορφές κακοποίησης.
9. Ο διάλογος και η μη βίαιη διαπαιδαγώγηση είναι ο καλύτερος τρόπος για να μαθαίνει ένα παιδί τους κανόνες και τα όρια που χρειάζεται στη ζωή του.
10. Είναι στο χέρι μας να βγάλουμε το ξύλο και την βία από την ζωή των παιδιών!
Γεγονός βέβαια είναι ότι τα τα δικαιώματα των παιδιών δεν πρέπει να τα θυμόμαστε μόνο τις παγκόσμιες μέρες.
Φιλικά ο Σύλλογος
Η επιβολή της σωματικής τιμωρίας, αποτελούσε και αποτελεί την πιο συνηθισμένη μέθοδο πειθαρχίας, ενώ πολλές φορές θεωρείται ως απαραίτητο εργαλείο της γονεϊκής συμπεριφοράς. Η κακομεταχείριση των παιδιών από τους γονείς (σωματικά, ψυχολογικά) είναι φαινόμενο που όχι μόνο εξακολουθεί να υφίσταται αλλά παρουσιάζεται με υψηλή συχνότητα και έτσι καθίσταται ιδιαίτερα ανησυχητικό.
Η εξάλειψη της σωματικής τιμωρίας των παιδιών υποστηρίζεται και στη χώρα μας από ειδική νομοθετική ρύθμιση, που προβλέπει ότι η σωματική τιμωρία δεν περιλαμβάνεται στα επιτρεπόμενα μέσα σωφρονισμού των παιδιών στο πλαίσιο της ανατροφής τους (ν.3500/2006 άρθρο 4).
Αναρρωτηθήκαμε όμως ποτέ γιατί δεν πρέπει να εφαρμόζεται η σωματική τιμωρία;;;
Αρχικά είναι σημαντικό να αντιληφθούμε ότι τα όποια "αθώα" χτυπήματα (π.χ. με την παλάμη ή στο κεφάλι) μπορεί να βλάψουν τη νευρωνική δομή και λειτουργία του παιδικού εγκεφάλου με αποτέλεσμα μη αναστρέψιμες συνέπειες.
Το σημαντικότερα όμως που πρέπει να γνωρίζουμε είναι ότι η σωματική τιμωρία δε συνάδει με την πειθαρχία, αλλά με τον φόβο. Ο ψυχισμός και η προσωπικότητα του παιδιού είναι αυτά που πλήττονται ανεπανόρθωτα. Ερευνες καταδεικνύουν ότι ακόμα και το “ελαφρύ χτυπηματάκι” καταστρέφει τον αυτοσεβασμό και την αυτοεκτίμηση του παιδιού, προκαλεί αίσθημα ανησυχίας και φόβου.
Βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι το παιδί πρέπει να δρα ανεξέλεγκτα, χωρίς όρια και φραγμούς. Το αντίθετο μάλιστα... Το παιδί πρέπει να μεγαλώνει σε ένα περιβάλλον με κανόνες και σαφή όρια, ώστε να είναι ελεύθερο. Οι γονείς, μέσα από το διάλογο, θέτουν όρια και βοηθούν το παιδί τους να τα αναγνωρίζει και να τα ελέγχει. Οι κανόνες είναι αυτοί που θα συμβάλλουν στην πειθαρχία του παιδιού και όχι η τιμωρία.
Άλλωστε πειθαρχία δε σημαίνει τιμωρία αλλά διδασκαλία.
Ο δεκάλογος κατά της σωματικής τιμωρίας των παιδιών συντάχθηκε από το Δίκτυο για την Πρόληψη και Καταπολέμηση της Σωματικής Τιμωρίας στα Παιδιά με βάση τις επικρατούσες σύγχρονες παιδαγωγικές αντιλήψεις και τη νομοθεσία που ισχύει στην Ελλάδα και διεθνώς. Έτσι:
1. Τα παιδιά όπως και οι μεγάλοι έχουν δικαίωμα στην προστασία από κάθε μορφή βίας. Η σωματική τιμωρία είναι μια μορφή βίας.
2. Το ξύλο, το χαστούκι, το τράβηγμα του αυτιού και γενικά η επιβολή σωματικού πόνου στο παιδί είναι είναι μορφές σωματικής τιμωρίας και πλέον δεν επιτρέπονται από το νόμο. (ν.3500/2006 άρθρο 4).
3. Κανένα πρόσωπο που έχει στην ευθύνη του ένα παιδί δεν έχει το δικαίωμα να του επιβάλει σωματική τιμωρία.
4. Οι γονείς 'έχουν την ευθύνη της διαπαιδαγώγησης των παιδιών τους και οφείλουν να τα μεγαλώνουν χωρίς να χρησιμοποιούν βία σε βάρος τους και να προσβάλλουν την αξιοπρέπεια τους.
5. Η σωματική τιμωρία θίγει την αξιοπρέπεια του παιδιού.
6. Η σωματική τιμωρία δεν είναι αποτελεσματικό μέσο διαπαιδαγώγησης.
7. Ένα παιδί που μεγαλώνει με ξύλο μαθαίνει να λύνει τα προβλήματα του με βίαιο τρόπο και είναι πιθανόν να ασκήσει βία σε άλλους αργότερα.
8. Η σωματική τιμωρία μπορεί να να οδηγήσει σε σοβαρές μορφές κακοποίησης.
9. Ο διάλογος και η μη βίαιη διαπαιδαγώγηση είναι ο καλύτερος τρόπος για να μαθαίνει ένα παιδί τους κανόνες και τα όρια που χρειάζεται στη ζωή του.
10. Είναι στο χέρι μας να βγάλουμε το ξύλο και την βία από την ζωή των παιδιών!
Γεγονός βέβαια είναι ότι τα τα δικαιώματα των παιδιών δεν πρέπει να τα θυμόμαστε μόνο τις παγκόσμιες μέρες.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Λαμβάνουμε σοβαρά τη γνώμη σου! Τόλμησέ το!